Stockholm

Op 17 Augustus 's morgens heel vroeg ging onze wekker en begon de reis richting Zweden. Natuurlijk had onze trein vertraging (want er was bij A'dam een trein ontspoort) en op Schiphol moesten we heen en weer rennen tussen de verschillende gates om mijn gastouders, die op weg waren naar the States, nog wat spullen te geven. Dus we moesten drie keer door de douane en ik ben drie keer gefouilleerd (lekker hoor).
Het vliegtuig naar Stockholm was nog niet eens half vol, dus ik snap nu ook waarom de uiterst relaxete verbinding tussen R'dam en Skavsta is opgeheven. Vliegen is niet helemaal mijn ding maar we hebben het weer overleefd en twee uur later waren we op Arlanda airport. Daar was het toch wel heel opvallend dat de douane alleen donkere mensen controleerd, ze deden niet echt veel moeite om dat te verbergen.
Het weer in Zweden was perfect! Da's ook voor het eerst sinds Martin en ik samen op vakantie gaan, en zeker na het belabberde weer in Nederland heeft het erg bijgedragen aan het vakantiegevoel. En het weer is de hele week dat Martin nog hier was zo gebleven, helaas was het weer een dag na zijn vertrek weer net zo k** als ik van Nederland gewend was.
Na drie kwartier met de bus waren we in Stockholm en een metrohalte later waren we eindelijk bij het hotel. Dat mocht ook wel want tering, wat waren de koffers zwaar. En dan zat ik nog niet aan het maximum gewicht. Er was min of meer besloten dat Martin voor die week wel genoeg zou hebben aan een toilettas, twee broeken en twee t-shirts, de rest van de inhoud en het gewicht was voor mij. Alles was aan en strenge selectie onderhevig geweest, maar uiteindelijk hadden we bij elkaar maar 36 kilo en heel bescheiden handbagage (die na het ontmoeten van mijn gastouders nog een tikkeltje gescheidener was.) Soms baal ik echter nog wel als ik me bedenk wat ik allemaal nog mee had kunnen en willen nemen om die vier kilo op te vullen, maar ik denk dat dat op de terugweg wel zal gebeuren.
Ons hotel was erg leuk. Een oud cruseship uit 1924. De hut was erg leuk, maar vooral ook bijzonder krap, of knus, het is maar hoe je het wilt bekijken. Helaas kan ik van hieruit geen foto's plaatsen, dus jullie zullen me op mijn woord moeten geloven. Ook was de deining van de boot af en toe iets sterker dan ik verwacht had. De ligging van het botel was trouwens wel perfect. De kade lag in het oudste deel van de stad en heel centraal, aan de overkant van het water lag het stadhuis. De sleutelhanger is misschien ook wel het vermelden waard, er hing een stuk kurk aan zodat hij blijft drijven als hij in het water valt en een flesopener (?), misschien handig voor de minibar die er niet was.
We zijn een beetje door de stad gaan lopen, maar kwamen er al snel achter dat de meeste bezienswaardigheden al sluiten om 16.00 uur en aangezien het al 15.0 uur was hebben we besloten om maar een boottocht te maken, want die ging nog na vieren. Ook zijn we nog naar het stadhuis gegaan. De Stockholmers zijn erg trots op hun stadhuis. Eerst begreep ik dat niet zo, want ik vond het nu niet het meest bijzondere gebouw, maar toen we er dichtbij waren, snapte ik het toch wat beter. Het is best leuk en de achtertuin ligt aan het water en is een soort park waar iedereen in kan.
Na het eten zijn we redelijk vroeg teruggegaan naar het hotel, want we waren toch wel moe. En de schoenen die ik aan had waren net als de kleine keien die de straten van Stockholm bekleden erg mooi maar hel voor mijn voeten.

Donderdag lekker ontbeten met knäckebröd en een Zweedse krant en daarna naar djurgården gegaan. Daar hebben we nog een paar uur lang nageschommeld van de boot.
We zijn eerst naar het vasamuseum geweest. De vasa was een oorlogsschip dat gebouwd is begin 1600 en na 15 minuten varen als in het meer Mälaren is gezonken. (dat moet toch erg kut geweest zijn) Door de samenstelling van het water is het echter erg goed bewaard gebleven en na 333 jaar onder water is het bijna in perfecte staat weer opgetakeld.
Daarna zijn we naar Stansen geweest. Dat is een soort openlucht museum met allerlei oude gebouwen en dieren uit Scandinavië.
Aangezien ook hier alles om 16.00 uur weer gesloten was hebben we daarna gesightseet met de bus (we hebben alle touristische dingen zo ongeveer wel gedaan, maar we hadden een Stockholm kaart en daarmee was bijna alles gratis.
's Avonds bij het eten heb ik mijn eerste Zweedse biertje op. Was wel ok en maar 5 Euro in plaats van de 8 waar ik me op voorbereid had.

Vrijdag zijn we naar het koninklijk paleis geweest. Wat me daar opviel was dat daar ook wachten voor de deur staan, maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld Londen, mogen de wachten hier bewegen en er vind zelfs interactie met ze plaats als je tegen ze praat. Daarna zijn we ook nog naar een museum geweest dat de middeleeuwen van Stockholm beschreef en naar het nobel museum. Iedereen weet natuurlijk dat Albert Einstein de nobelprijs heeft gewonnen, maar weet iemand ook waarvoor? Ik ondertussen wel en niet zoals de meeste denken voor de relativiteitstheorie, maar voor zijn ontdekking van het fotoelectrischeffect (dat is iets verder graven in het natuurkundige geheugen, hè).
Tijdens onze wandeling door de stad kwamen we nog een winkeltje tegen waar ze oude prenten en landkaarten verkopen. Ze hadden daar een hele mooie prent uit 1860 van Södertälje en een oude landkaart uit 1600 nogwat. Ze waren erg mooi, maar ook zo geprijst. Na lang twijfelen heb ik ze toch maar gekocht.
Aangezien Sandra ons zaterdag zou komen ophalen, had ik haar nog even gebeld om te checken of alles nog doorging zoals afgesproken. Het bleek dat zij ook in Stockholm was om iets te gaan drinken en wij zijn daar toen ook heengegaan. Je voelt je toch nog iets meer vrouw van de wereld als je niet met je fototoestelletje om je nek loopt, maar als je op weg bent naar een café om mensen te ontmoeten :). Het was erg gezellig en ik heb alvast wat meer mensen van AstraZeneca ontmoet, ik heb alleen wel de shoarma tent gemist op de terugweg naar het hotel.